Паэма "Тарас на Парнасе" мае глыбокі сэнс. На першы погляд здаецца, што гэта звычайны жартоўны твор. Але тут выяўлены неардынарны погляд аўтара на жыццё сялян. Вобраз Тараса, галоўнага героя твора, увасабляе характэрныя рысы ўсяго беларускага народа.
Хто ж такі Тарас? Гэта, перш за ўсё, працавіты селянін:
Чуць золак - стрэльбу ён за плечы, Заткне сякеру за паяс, --Заўсёды ходзіць бор сцярэгчы I птушак біць з ружжа Тарас.
Нягледзячы на жартоўнасць і іранічнасць апавя-дання, нельга не заўважыць, што аўтар вельмі добра адносідца да свайго героя, а гэта значыць і да ўсіх про-стых людзей. Характар і паводзіны Тараса выклікаюць сімлатыю чытача. Асабліва падабаецца тое, як аўтар апісвае ўражлівасць селяніна, непасрэднасць у выяўленні пачуццяў:
Авохці мне! Як тпам прыгожа! Як быццам хтпо намаляваў! Чырвоны краскі, мак і рожа, - Ну, як сукенку хтпо паслаў!
Захапленне селяніна наваколлем, нягледзячы на яго беспрасветнае жыццё і няволю, стварае вобраз моцна-га духам чалавека, у якога тонкая, уражлівая душа паэта, здольная ўбачыць прыгажосць кветак, пачуць песню салаў'я. Магчыма, таму Тарас і здолеў узабрац-ца на гару, да вяршыні якой імкйуліся многія знакамітыя пісьменнікі:
Народ то быў ўсё не такоўскі: Сам Пушкін, Лермантаў, Жукоўскі I Гогаль шпарка каля нас Прайшлі, як павы, на Парнас.
Асабліва добра выяўляецца ідэя роўнасці людзей у сцэне гасцявання Тараса ў "панскім двары", калі раскрываецца шмат агульнага паміж панамі і сялянамі. I тыя, і другія вядуць падобны лад жыцця, маюць ад-нолькавыя звычаі.
Вельмі арыгінальна аўтар апісвае паноў, паказваючы іх багамі, што надае гэтьш вобразам япічэ большую іранічнасць. Дваякі сэнс пана-Бога заключаецца ў тым, што гэта можа азначаць і павагу, і высмейванне адначасова. Адносіны да паноў выяўляюцца не канкрэтна, але Тараса аўтар раскрывае як смелага, дасціпнага, здольнага да танцаў чалавека, які валодае пачуццём гумару, уСё больш і болып падкрэсліваючы яго станоўчыя рысы.
З'яўленне Тараса на Парнасе - падзея не рэальная, але яна заключае ў сабе вялікі сэнс. Гара Парнас - гэта толькі мара простага чалавека, яго ўяўленне аб будучыні, сон, які з'явіўся прароцкім...
Другие работы по теме:
Услаўленне народнай гераіні Бандароўны ў аднаіменнай паэме Янкі Купалы.
Паэма "Бандароўна" напісана ў 1913 г. па матывах беларускіх і ўкраінскіх народных песень аб Бандароўне і польскім магнаце Патоцкім, пры жыцці якога ў 1768 г. на Украіне ўспыхнула паўстанне пад кіраўніцтвам Максіма Жалезняка і Івана Гонты. Бандароўна — галоўны герой твора. Гэта надзвычай прыгожая дзяўчына, якой захапляецца сам паэт:
Водгук на паэму Ф. Багушэвіча Кепека бу-дзе
Паэма Францішка Багушэвіча «Кепска будзе!» — самы буйны паэтычны твор пісьменніка, які праўдзіва расказвае аб жыцці народаў Расіі і Беларусі, аб цяжкай долі прыгонных сялян. Паэма вельмі цікавая, ад-метная, яна не падобная да твораў В. Дуніна-Марцін-кевіча ці Паўлюка Багрыма. Паэме не ўласцівыя сродкі рамантызму, а, наадварот, ёй характэрны фальклорныя матывы, якія Багушэвіч пераасэнсоўвае і паказвае, што трагічны лёс чалавека з народа залежыць не ад таго, што ён няўдачлівы, што яму не шанцуе ў жыцці, а ад сацыяльных умоў.
Вобраз зубра ў паэме міколы Гусоўскага
Цікава, што паэма Гусоўскага «Песня пра зубра» была знойдзена ў нейкім выданні (назвы не памятаю), дзе была змешчана з творамі нарысавага і навукова-папулярнага характару пра прыроду. Яе палічылі магчымым уключыць у зборнік навуковых прац. I я ведаю, чаму гэта зрабілі: паэма дае праўдзівы, блізкі да рэальнасці адбітак зубрынага жыцця, нораваў, паводзінаў і звычак гэтых звяроў-волатаў, цуда прыроды.
Супярэчлівы характар адносін В.Дуніна-Марцінкевіча да прыгоннага ладу ў паэме Гапон
Асноўная тэма паэмы «Гапон» — паказ жыц-ця беларускага сялянства ў часы прыгону. 3 гісторыі мы ведаем, наколькі цяжкім і бяспраў-ным было становішча сялян у тую пару. Чала-век быў прывязаны да пана і поўнасцю залежаў ад яго. Адным з найстрашнейшых праяўлен-няў прыгонніцтва была рэкруцкая павіннасць — шматгадовая цяжкая салдацкая служба цару без згоды на тое маладога чалавека.
Міфалагічныя вобразы ў паэме Тарас на Парнасе.
У раскрыцці галоўнай ідэі паэмы "Тарае на Парнасе" вялікае значэнне маюць міфалагічныя вобразы. Праз усю паэму праходзідь думка аб новай літаратуры, высмейваецца кансерватызм дваранскай літаратуры і ўзносіцца талент пісьменніка.
Вобраз палясоўшчыка Тараса па паэме Тарас на Парнасе. другое.
Аўтарства паэмы "Тарас на Парнасе" доўгі час заставалася невядомьш, устанавіць яго было нялёгка з тае прычыны, што зусім адсутнічалі дакументальныя звесткі аб аўтары. Але апублікаваныя матэрыялы беларускага паэта і фалькларыста Аляксандра Рыпінскага сведчаць, што паэму "Тарас на Парнасе" налісаў у 1855 годзе ўраджэнец Віцебшчыны Канстанцін Вераніцын.
Вобраз палясоўшчыка Тараса ў паэме Тарас на Парнасе. другое 2
Паэма "Тарас на Парнасе" напiсана ў сярэдзiне XIX ст. Аўтарства яе прыпiсвалася В. Равiнскаму, Т. Манькоўскаму, В. Дунiну-Марцiнкевiчу, А. Вярыгу-Дарэўскаму, студэнтам Горы-Горацкага сельскагаспадарчага iнстытута. Г. Кiсялёў лiчыць, што паэму напiсаў Канстанцiн Веранiцын, якi нарадзiўся на Вiцебшчыне.
Вобраз палясоўшчыка ў паэме Тарас на парнасе.
Вобраз Тараса ў паэме «Тарас на Парнасе» не аднабаковы. Памылкова думаць, што невя-домы нам аўтар хацеў паказаць толькі нейкага канкрэтнага чалавека і не болей. Хоць у пачат-ку паэмы, калі мы толькі знаёмімся з Тарасам, узнікае менавіта такая думка. Аўтар вельмі па-драбязна апісаў, што гэта за чалавек, дзе ён жыў, чым займаўся, як адносіўся да сваёй службы і як адносіліся да яго:
Вобраз дзядзькі Антося ў паэме Якуба Коласа Новая зямля.
Адным з прыцягальных і захапляльных вобразаў паэмы "Новая зямля" з'яўляецца вобраз дзядзькі Антося. Дзядзька Антось — увасабленне сілы і таленту простых людзей з народа. Вызначальнымі яго рысамі з'яўляюцца бязмежная дабрыня, спагадлівасць, шчырасць, ветлівасць, дапытлівасць, лёгкая іронія ў стаўленні да жыццёвых праяў.
Гипербола как основной прием повести Николая Гоголя Тарас Бульба
Повесть Николая Васильевича Гоголя «Тарас Бульба» посвящена героической борьбе украинского народа против чужеземцев. Образ Тараса Бульбы эпичен и масштабен, главным источником при создании этого образа был фольклор. Это украинские народные песни, былины, сказки о богатырях. Его судьба показана на фоне борьбы против турецкого и татарского владычества.
Пейзаж и его роль в повести Николая Гоголя Тарас Бульба
Повесть «Тарас Бульба» – это одно из самых прекрасных поэтических созданий русской художественной литературы. В центре повести Николая Васильевича Гоголя «Тарас Бульба» находится героический образ народа, который борется за справедливость и свою независимость от захватчиков. Никогда еще в русской литературе не отражался так полно и ярко размах народной жизни.
Тарас Бульба народный герой
Тарас Бульба — главный герой одноименной повести Н. Гоголя. Это запорожский полковник, который воплотил в себе лучшие черты украинского казачества. Известный русский критик писал: «Что такое Тарас Бульба? Герой, представитель жизни целого народа, целого политического общества в известную эпоху жизни».
Остап и Андрий воплощение двух сторон души Тараса Бульбы
Гоголь — гениальный писатель. Он короткими штрихами может описать внешность так, что сразу представишь наяву, как выглядел человек. "Остап и Андрий только слезли с коней. Это были два дюжих молодца, еще смотревшие исподлобья, как недавно выпущенные семинаристы. Крепкие, здоровые лица их были покрыты первым пухом волос, которого еще не касалась бритва".
Образ Тараса Бульбы
В 1842 году Н.В. Гоголь написал повесть «Тарас Бульба», которая впоследствии вошла в его сборник «Миргород». В повести Николай Васильевич показал в главном герое настоящего патриота, защитника родной земли.
Фольклорные элементы в повести Николая Гоголя Тарас Бульба
Повесть – это излюбленный жанр Николая Васильевича Гоголя. Образ главного героя повести «Тарас Бульба» создан на основе образов выдающихся деятелей национально‑освободительного движения украинского народа – Наливайко, Тараса Трясыло, Лобода, Гуня, Остраница и др. В повести «Тарас Бульба» писатель создал образ простого свободолюбивого украинского народа.
Образ главного героя в повести Николая Гоголя Тарас Бульба
Повесть «Тарас Бульба» – это одно из самых совершенных творений Николая Васильевича Гоголя. Произведение посвящено героической борьбе украинского народа за национальное освобождение, свободу и равенство. Большое внимание в повести уделяется Запорожской Сечи. Это вольная республика, где все свободны и равны, где интересы народа, свобода и независимость выше всего на свете, где воспитываются сильные и мужественные характеры.
Минають дні, минають ночі...
Автор: Шевченко Тарас. Минають дні, минають ночі, Минає літо; шелестить Пожовкле листя; гаснуть очі, Заснули думи, серце спить, І все заснуло. І не знаю,
Тарас Бульба
Автор: Гоголь Николай. К старому козацкому полковнику Тарасу Бульбе приезжают после выпуска из Киевской академии два его сына — Остап и Андрий. Два дюжих молодца, здоровых и крепких лиц которых ещё не касалась бритва, смущены встречей с отцом, подшучивающим над их одеждой недавних семинаристов.
Как представлен Тарас Бульба в повести Николая Васильевича Гоголя
Автор: Гоголь Н.В. ТАРАС БУЛЬБА — главный герой повести Николая Васильевича Гоголя. Исторические прототипы образа Тараса — выдающиеся деятели национально-освободительного движения Украины XV-XVII веков: Лобода, Тарас Трясло, Гуня, Остраница. Некоторые биографические черты связывают Бульбу и Богдана Хмельницкого.
Повесть Тарас Бульба Н. В. Гоголь
В повести «Тарас Бульба» Н. В. Гоголь отобразил борьбу украинского народа за свою свободу и независимость против польской шляхты. Остап и Андрий — сыновья казачьего атамана Тараса Бульбы.
Образ матери в повести Н.В. Гоголя Тарас Бульба
Образ матери в повести Н.В. Гоголя "Тарас Бульба" Автор: Гоголь Н.В. В повести «Тарас Бульба» Гоголь создал различные образы запорожских казаков. Большое внимание он уделил сыновьям Тараса, Остапу и Андрею. И совсем немного написал о их матери.
Образ Тараса Скотинина в комедии Д.И.Фонвизина Недоросль
Образ Тараса Скотинина в комедии Д.И.Фонвизина "Недоросль" Автор: Фонвизин Д.И. Тарас Скотинин один из главных героев в клмедии Д.И.Фонвизина "Недоросль".По происхождению он дворянин.Являлся братом госпожи Простаковой.Его фамилия соответствует образу героя в произведении.Главным и единственным интересом его жизни быри свиньи,разведением которых он занимался.
Мені однаково, чи буду...
Автор: Шевченко Тарас. Мені однаково, чи буду Я жить в Україні, чи ні. Чи хто згадає, чи забуде Мене в снігу на чужині — Однаковісінько мені. В неволі виріс між чужими,
Тарас Бульба - главный герой повести Н.В. Гоголя
Повесть "Тарас Бульба" - одно из самых совершенных творений Н.В. Гоголя. Оно стоило писателю огромного труда. В повести Гоголь рассказывает о героической борьбе украинского народа за свое национальное освобождение.
Художественные особенности повести Гоголя Тарас Бульба
Рассуждая о жизни простых казаков, о существовании Запорожской Сечи, Н.В. Гоголь создает уникальное произведение об украинском казачестве прошлых лет «Тарас Бульба». При описании событий прошлого Н.В. Гоголя не столько волнует историческая достоверность, сколько отношение к жизни, любви, долгу, родине запорожских казаков.
Н.В. Гоголь. Тарас Бульба
Николай Васильевич Гоголь «Тарас Бульба». Краткий обзор произведения. В самых ранних суждениях Гоголя о людях четко просматривается уменье замечать как крупные, так мелкие и смешные особенности, которые ускользают от внимания других людей. Всё останавливало и поражало этого человека, наделенного даром необычайной наблюдательности: каменные дома, деревянные домишки, купол, рынок, уездный франт...
Почему Тараса Бульбу можно назвать национальным героем
Автор: Гоголь Н.В. «Тарас Бульба» Гоголя – это повесть о героическом прошлом нашей родины. В ней Гоголь рассказывает нам о том, как мужественно казаки боролись за свою родину и веру против басурманов. Действие повести разворачивается в Запорожской Сечи – своеобразной казачьей республике, в которой сосредоточилась вся сила Украинского войска.
Стоїть в селі Суботові
Автор: Шевченко Тарас. На горі високій Домовина України, Широка, глибока. Ото церков Богданова. Там-то він молився. Щоб москаль добром і лихом З козаком ділився.
Травести
Травести (от итал. travestire — «переодевать») — вид комической поэзии, сформировавшийся в эпоху Возрождения в связи с общим развитием бурлескной поэзии.