Вобраз Тараса ў паэме «Тарас на Парнасе» не аднабаковы. Памылкова думаць, што невя-домы нам аўтар хацеў паказаць толькі нейкага канкрэтнага чалавека і не болей. Хоць у пачат-ку паэмы, калі мы толькі знаёмімся з Тарасам, узнікае менавіта такая думка. Аўтар вельмі па-драбязна апісаў, што гэта за чалавек, дзе ён жыў, чым займаўся, як адносіўся да сваёй службы і як адносіліся да яго:
Штпо ж, чалавек ён быў рахманы, Гарэлкі ў губы ён не браў, Запгое ў ласцы быў у пана — Яго пан дужа шанаваў.
ТТТырыня і разнапланавасць вобразу Тараса ста-новіцца зразумелай трохі пазней, калі герой апы-нуўся ля гары, што вяла на Парнас, і стаў свед-кам таго, як падымаліся туды розныя Ігісьмеюгікі. Няма сумнення, што перадавых дэмакратьганых пісьменнікаў Тарас паважае, называе іх «чаты-ры добрых малайцы»:
...Сам Пушкін, Лермантаў, Жукоўскі I Гогаль шпарка каля нас Прайшлі, як павы,, на Парнас.
I наадварот, пра пісьменнікаў-кансерватараўі аўтар гаворыць з насмешкай і неадабрэннем:[ яны лезлі, крычалі, штурхаліся.
Праз адносіны Тараса да розных колаў Ігісьмен-1 нікаў аўтар хацеў даць ацэнку літаратуры з па-зіцый народа. I ў першую чаргу — гэта была пазіцыя самога аўтара. Бо па тым, з якой сімпа- [ тыяй ён адносіцца да свайго героя, можна| ўпэўнена сказаць, што і сам ён выхадзец з на-1 рода, з сялянства.
Багі ў паэме — традыцыйныя персанажы два-ранскай літаратуры. Таму такімі смешнымі вы-глядаюць яны ў параўнанні з Тарасам, які ў па-эме — увасабленне новага літаратурнага героя.
Патрапіўшы на Парнас і апынуўшыся сярод багоў, Тарас, калі пачуў вясёлую музыку, не змог утрымацца і кінуўся ў скокі. Ды так, што:
Як стаў прытаптываць атопкам, Аж рот разявілі Багі; То ён прысвісне, то прытопне, То шпарка пойдзе ў кругі.
У гэтых радках таксама яскрава адчуваец-ца сімпатыя аўтара да свайго героя. Тарас тут — увасабленне народнага характару: вясё-лы, спрытны, здольны.
Тым, што Тарас не абмінуў Парнас, а з ціка-васцю стаў набліжацца да яго, аўтар хацеў па-казаць неабыякавасць простага народа да літа ратуры. А яшчэ завастрыў увагу, што нара-джаецца новая літаратура, ствараць якую будзе просты чалавек і героем якой таксама будзе ён.
Другие работы по теме:
Услаўленне народнай гераіні Бандароўны ў аднаіменнай паэме Янкі Купалы.
Паэма "Бандароўна" напісана ў 1913 г. па матывах беларускіх і ўкраінскіх народных песень аб Бандароўне і польскім магнаце Патоцкім, пры жыцці якога ў 1768 г. на Украіне ўспыхнула паўстанне пад кіраўніцтвам Максіма Жалезняка і Івана Гонты. Бандароўна — галоўны герой твора. Гэта надзвычай прыгожая дзяўчына, якой захапляецца сам паэт:
Водгук на паэму Ф. Багушэвіча Кепека бу-дзе
Паэма Францішка Багушэвіча «Кепска будзе!» — самы буйны паэтычны твор пісьменніка, які праўдзіва расказвае аб жыцці народаў Расіі і Беларусі, аб цяжкай долі прыгонных сялян. Паэма вельмі цікавая, ад-метная, яна не падобная да твораў В. Дуніна-Марцін-кевіча ці Паўлюка Багрыма. Паэме не ўласцівыя сродкі рамантызму, а, наадварот, ёй характэрны фальклорныя матывы, якія Багушэвіч пераасэнсоўвае і паказвае, што трагічны лёс чалавека з народа залежыць не ад таго, што ён няўдачлівы, што яму не шанцуе ў жыцці, а ад сацыяльных умоў.
Вобраз зубра ў паэме міколы Гусоўскага
Цікава, што паэма Гусоўскага «Песня пра зубра» была знойдзена ў нейкім выданні (назвы не памятаю), дзе была змешчана з творамі нарысавага і навукова-папулярнага характару пра прыроду. Яе палічылі магчымым уключыць у зборнік навуковых прац. I я ведаю, чаму гэта зрабілі: паэма дае праўдзівы, блізкі да рэальнасці адбітак зубрынага жыцця, нораваў, паводзінаў і звычак гэтых звяроў-волатаў, цуда прыроды.
Супярэчлівы характар адносін В.Дуніна-Марцінкевіча да прыгоннага ладу ў паэме Гапон
Асноўная тэма паэмы «Гапон» — паказ жыц-ця беларускага сялянства ў часы прыгону. 3 гісторыі мы ведаем, наколькі цяжкім і бяспраў-ным было становішча сялян у тую пару. Чала-век быў прывязаны да пана і поўнасцю залежаў ад яго. Адным з найстрашнейшых праяўлен-няў прыгонніцтва была рэкруцкая павіннасць — шматгадовая цяжкая салдацкая служба цару без згоды на тое маладога чалавека.
Кручкоў- тыповы прадстаўнік царскай сістэмы чыноўнікаў па камедыі Пінская шляхта В. Дуніна-Марцін
Яго паводзіны сярод шляхты - з'едлівая пародыя на правасуддзе. Не ласпеў Кручкоў яшчэ пачаць "разбірацельства", а ўжо гучыць яго загад, каб шляхта несла хабар: "Няхай аддаць хурману, ды спакуйце там харашэнька ў возе". Нахабству і цынізму Кручкова няма межаў. Ён так вольна адчувае сябе сярод цёмнай, прастакаватай, запалоханай яго прыгаворамі і штрафамі шляхты, што не лічыць патрэбным захоўваць нават знешнюю форму правасуддзя.
Міфалагічныя вобразы ў паэме Тарас на Парнасе.
У раскрыцці галоўнай ідэі паэмы "Тарае на Парнасе" вялікае значэнне маюць міфалагічныя вобразы. Праз усю паэму праходзідь думка аб новай літаратуры, высмейваецца кансерватызм дваранскай літаратуры і ўзносіцца талент пісьменніка.
Вобраз палясоўшчыка Тараса па паэме Тарас на Парнасе. другое.
Аўтарства паэмы "Тарас на Парнасе" доўгі час заставалася невядомьш, устанавіць яго было нялёгка з тае прычыны, што зусім адсутнічалі дакументальныя звесткі аб аўтары. Але апублікаваныя матэрыялы беларускага паэта і фалькларыста Аляксандра Рыпінскага сведчаць, што паэму "Тарас на Парнасе" налісаў у 1855 годзе ўраджэнец Віцебшчыны Канстанцін Вераніцын.
Вобраз палясоўшчыка Тараса ў паэме Тарас на Парнасе. другое 2
Паэма "Тарас на Парнасе" напiсана ў сярэдзiне XIX ст. Аўтарства яе прыпiсвалася В. Равiнскаму, Т. Манькоўскаму, В. Дунiну-Марцiнкевiчу, А. Вярыгу-Дарэўскаму, студэнтам Горы-Горацкага сельскагаспадарчага iнстытута. Г. Кiсялёў лiчыць, што паэму напiсаў Канстанцiн Веранiцын, якi нарадзiўся на Вiцебшчыне.
Вобраз дзядзькі Антося ў паэме Якуба Коласа Новая зямля.
Адным з прыцягальных і захапляльных вобразаў паэмы "Новая зямля" з'яўляецца вобраз дзядзькі Антося. Дзядзька Антось — увасабленне сілы і таленту простых людзей з народа. Вызначальнымі яго рысамі з'яўляюцца бязмежная дабрыня, спагадлівасць, шчырасць, ветлівасць, дапытлівасць, лёгкая іронія ў стаўленні да жыццёвых праяў.
Вобраз Тараса ў паэме Тарас на Парнасе.
Паэма "Тарас на Парнасе" мае глыбокі сэнс. На першы погляд здаецца, што гэта звычайны жартоўны твор. Але тут выяўлены неардынарны погляд аўтара на жыццё сялян. Вобраз Тараса, галоўнага героя твора, увасабляе характэрныя рысы ўсяго беларускага народа.
Тарас Бульба народный герой
Тарас Бульба — главный герой одноименной повести Н. Гоголя. Это запорожский полковник, который воплотил в себе лучшие черты украинского казачества. Известный русский критик писал: «Что такое Тарас Бульба? Герой, представитель жизни целого народа, целого политического общества в известную эпоху жизни».
Образ Тараса Бульбы
В 1842 году Н.В. Гоголь написал повесть «Тарас Бульба», которая впоследствии вошла в его сборник «Миргород». В повести Николай Васильевич показал в главном герое настоящего патриота, защитника родной земли.
Фольклорные элементы в повести Николая Гоголя Тарас Бульба
Повесть – это излюбленный жанр Николая Васильевича Гоголя. Образ главного героя повести «Тарас Бульба» создан на основе образов выдающихся деятелей национально‑освободительного движения украинского народа – Наливайко, Тараса Трясыло, Лобода, Гуня, Остраница и др. В повести «Тарас Бульба» писатель создал образ простого свободолюбивого украинского народа.
Образ главного героя в повести Николая Гоголя Тарас Бульба
Повесть «Тарас Бульба» – это одно из самых совершенных творений Николая Васильевича Гоголя. Произведение посвящено героической борьбе украинского народа за национальное освобождение, свободу и равенство. Большое внимание в повести уделяется Запорожской Сечи. Это вольная республика, где все свободны и равны, где интересы народа, свобода и независимость выше всего на свете, где воспитываются сильные и мужественные характеры.
Минають дні, минають ночі...
Автор: Шевченко Тарас. Минають дні, минають ночі, Минає літо; шелестить Пожовкле листя; гаснуть очі, Заснули думи, серце спить, І все заснуло. І не знаю,
Повесть Тарас Бульба Н. В. Гоголь
В повести «Тарас Бульба» Н. В. Гоголь отобразил борьбу украинского народа за свою свободу и независимость против польской шляхты. Остап и Андрий — сыновья казачьего атамана Тараса Бульбы.
Образ матери в повести Н.В. Гоголя Тарас Бульба
Образ матери в повести Н.В. Гоголя "Тарас Бульба" Автор: Гоголь Н.В. В повести «Тарас Бульба» Гоголь создал различные образы запорожских казаков. Большое внимание он уделил сыновьям Тараса, Остапу и Андрею. И совсем немного написал о их матери.
Тополя
Автор: Шевченко Тарас. Росте тополя край дороги «Стан високий, лист широкий...» Хто не йде мимо, той звертає увагу: «Чумак іде подивиться Та й голову схилить; Чабан вранці з сопілкою Сяде на могилі».
Образ Тараса Скотинина в комедии Д.И.Фонвизина Недоросль
Образ Тараса Скотинина в комедии Д.И.Фонвизина "Недоросль" Автор: Фонвизин Д.И. Тарас Скотинин один из главных героев в клмедии Д.И.Фонвизина "Недоросль".По происхождению он дворянин.Являлся братом госпожи Простаковой.Его фамилия соответствует образу героя в произведении.Главным и единственным интересом его жизни быри свиньи,разведением которых он занимался.
Мені однаково, чи буду...
Автор: Шевченко Тарас. Мені однаково, чи буду Я жить в Україні, чи ні. Чи хто згадає, чи забуде Мене в снігу на чужині — Однаковісінько мені. В неволі виріс між чужими,
Тарас Бульба - главный герой повести Н.В. Гоголя
Повесть "Тарас Бульба" - одно из самых совершенных творений Н.В. Гоголя. Оно стоило писателю огромного труда. В повести Гоголь рассказывает о героической борьбе украинского народа за свое национальное освобождение.
Н.В. Гоголь. Тарас Бульба
Николай Васильевич Гоголь «Тарас Бульба». Краткий обзор произведения. В самых ранних суждениях Гоголя о людях четко просматривается уменье замечать как крупные, так мелкие и смешные особенности, которые ускользают от внимания других людей. Всё останавливало и поражало этого человека, наделенного даром необычайной наблюдательности: каменные дома, деревянные домишки, купол, рынок, уездный франт...
Мені тринадцятий минало
Автор: Шевченко Тарас. Мені тринадцятий минало Я пас ягнята за селом. Чи то так сонечко сіяло, Чи так мені чого було? Мені так любо, любо стало, Неначе в бога. .......
Почему Тараса Бульбу можно назвать национальным героем
Автор: Гоголь Н.В. «Тарас Бульба» Гоголя – это повесть о героическом прошлом нашей родины. В ней Гоголь рассказывает нам о том, как мужественно казаки боролись за свою родину и веру против басурманов. Действие повести разворачивается в Запорожской Сечи – своеобразной казачьей республике, в которой сосредоточилась вся сила Украинского войска.
Стоїть в селі Суботові
Автор: Шевченко Тарас. На горі високій Домовина України, Широка, глибока. Ото церков Богданова. Там-то він молився. Щоб москаль добром і лихом З козаком ділився.
Травести
Травести (от итал. travestire — «переодевать») — вид комической поэзии, сформировавшийся в эпоху Возрождения в связи с общим развитием бурлескной поэзии.
Антоненко, Григорий Николаевич
Введение 1 Биография 2 Почетные звания и награды 3 Творчество 4 Роли в театре 4.1 Роли в кино Список литературы Введение Григорий Николаевич Антоненко — актёр театра и кино театра, народный артист Украины (1996)[1].